Ik krijg de vraag vaak: wat is nu een goed doel? Hoe hoog kan ik de lat leggen? Goeie vragen want door het stellen van goede doelen kun je meer uit mensen halen. Daar word jij blij van maar voor medewerkers is het ook zeer motiverend. Dat zit zo:

Springen of limboën?

Stel, ik leg de lat op 75 cm hoogte en vraag je er einde van de maand over heen te springen. Wat vind je van die opdracht? Word je er enthousiast van? Ga je oefenen? Ga je jezelf verbeteren? Les nemen? Boek lezen? Enzovoort? Natuurlijk niet! Dit wordt een makkie tenslotte. Je doet de hele maand je werk, niets extra’s (want ja: dat is niet nodig). Einde maand kom je bij mij en ik vraag je te laten zien dat je over die 75 cm heen kan springen. Je doet dat uiteraard met gemak en daar sta je dan na de sprong…. Hoe voel je je dan? Voel je je goed dat je dit gepresteerd hebt? Welnee! Je wikkelt het plichtmatig af en klaar er mee…. En wat zou de impact van mijn compliment op jou zijn? Stel ik sla mijn handen stuk: zou jij je serieus genomen voelen (en leg de klemtoon hier niet verkeerd)? Ook niet natuurlijk. Het doel is bereikt maar verder is er niets bereikt.

Stel nu dat ik de lat op 75 cm hoogte leg maar je vraag om er einde van de maand er onder door te LIMBOËN…..! Hoe klinkt die opdracht? Meer of minder stimulerend? Wat ga je nu doen? Oefenen? Ja toch? Les nemen? Filmpjes kijken, boek lezen, andere vragen hoe dat te doen? Vast wel want één ding is zeker: je moet er voor werken om het voor elkaar te kunnen krijgen. Einde maand zien we elkaar weer en ik vraag je vriendelijk te doen wat we afgesproken hadden.

Dat wordt spannend natuurlijk! Je gaat staan, veert wat, zakt wat achterover en schuif, schuif, schuif….je werkt jezelf er onderdoor! Hoe voel dat ten opzichte van de andere situatie? Beter? Beetje trots dat je het spits hebt gekregen? Denk het wel! En zou mijn compliment indruk maken? Zou die terecht zijn en zijn impact hebben? Tuurlijk! Je hebt je reguliere werk gedaan èn al de extra inspanningen hebben er toe geleid dat het doel gehaald is. Maar er is iets belangrijkers gebeurt: je bent gegroeid! Je bent beter geworden, kunt inmiddels meer dan een maand geleden. Daarbij komt dat niets zo motiverend is als er achter komen dat je tot meer in staat bent dan je zelf dacht! En daarmee bouw je zelfvertrouwen op. Zo bezien is feitelijk bijna wreed dat iemand te ontnemen. Door hele pittige doelen te stellen stimuleer je iemands denkkracht (leuk!), inventiviteit (uitdagend!) en persoonlijke groei (motiverend!). Stel je geen ambitieuze doelen dan werkt iedereen overigens nog steeds voor de volle 100% maar ontstaat er een heel ander (lees: minder) resultaat.

Prikkelend of demotiverend?

Maar hoe bepaal je nu dat het heel uitdagend is? Daarbij moet je je laten leiden door wat nodig is en NIET wat ‘mogelijk moet zijn’. Kijk bijvoorbeeld niet naar wat de markt doet. Er is altijd één organisatie die alles en iedereen verslaat. Die hebben ook niet gekeken naar wat de markt gemiddeld doet maar zijn gewoon ergens voor gegaan. Zet ook niet een klein percentage op wat er in het verleden is gerealiseerd (door de medewerker). Als je een klein beetje meer moet doen dan ga je hetzelfde doen als afgelopen jaar en niet nadenken over wat er misschien anders en beter kan. Je gaat misschien ietsje harder werken. Of je hoopt op iets meer mazzel dan afgelopen jaar. De kans is erg groot dat er even geen mazzel is en je, zelfs die kleine groei, niet kan waarmaken. Op die manier word je geen kampioen in jouw branche.

Zesjescultuur

Daar komt bij dat als je dit jaar gaat voor een 6 dan scoort je in de meeste gevallen niet meer dan een 6. De kans dat je een 9 scoort is miniem. De kans dat je een 5,5 scoort is veel groter. Ga je echter dit jaar voor een 9 dan ga je hele andere dingen doen met elkaar. Je moet wel! De kans dat je dan een 9 haalt is aanmerkelijk veel groter maar stel nu dat het tegen zit en je scoort een 8,5… Zou jij er om malen?
Tot slot, en dat is ook erg belangrijk, als jouw medewerker niet alles op alles kan en wil zetten om het ambitieuze doel te realiseren is dat ook een duidelijke indicatie. Het is aan te raden om dan in gesprek te gaan over zijn drijfveren, motieven om voor jouw organisatie te werken en zijn persoonlijke ambities. Als je net naast je talent en persoonlijke ambitie werkt kun je het simpelweg niet op (blijven) brengen om er vol voor te gaan. Een extra aanleiding om jouw doelen dus zeer ambitieus te stellen.

Schrikken..

Het is misschien even schrikken als je de nieuwe, ambitieuze, plannen & doelen ontvouwt. En dat is helemaal niet verwonderlijk of erg. Jouw medewerker zit natuurlijk nog binnen zijn mogelijkheden te denken en komt ter plekke er achter dat dat niet genoeg zal zijn. Dat is altijd even wennen maar met de juiste aansturing/begeleiding vinden ze oplossingen dus even doorzetten. En dat is de moeite want het levert op alle fronten (persoonlijk en bedrijfseconomisch) groei op die je anders laat lopen….

Doelen stellen is relatief eenvoudig. Je bepaalt ze en deelt ze mee. Je team zover krijgen dat ze er vol voor gaan kan lastig zijn. Als je jouw aanpak wilt voorleggen voor feedback of je wilt jouw plannen nog maken en wat ondersteuning bij dat onderdeel neem dan CONTACT met me op.

>> Ken je anderen die baat kunnen hebben bij dit artikel? Help ze verder en stuur het artikel even door!

>> Heb je een vraag, een opmerking of aanvulling? Mail me dan op info@inreach.nl

>> Kun je ondersteuning gebruiken bij de uitvoering? Plan een kennismakingsbezoek in!